zondag 23 november 2014

Shoplog: Nieuwe kleding voor Max!

Het was vandaag prachtig weer en ik wilde er graag even uit met Max (Jeroen was niet thuis).
Ik besloot met Max in de Bondolino de trein te pakken naar het centrum van Rotterdam.
Max heeft nu (bijna) maat 68 en kon nog wel wat kleren gebruiken, waaronder een winterjas.
Ik ben bij een paar winkels naar binnen geweest: V&D, ZARA, H&M en HEMA.
Ik zie met name op de blog van Shirley (van Mommytobe.nl) altijd heel veel leuke kleding voorbij komen van de ZARA. Toch vis ik altijd achter het net. Meestal zie ik wel leuke dingen, maar niet in Max z'n maat. De enkele winterjas die er nog hing was wel erg dik en de capuchon was niet afneembaar. Bij de H&M heb ik eigenlijk überhaupt geen fatsoenlijke jas gezien voor een baby en bij de V&D was ik ook niet echt onder de indruk. M'n laatste troef was de HEMA, online had ik al wat leuke items gezien. Kwalitatief altijd mooi en degelijk en hiermee komt Max weer stoer voor de dag, kijk maar mee!

Winterjas HEMA, voering van fleece
€24,95, maar nu in de aanbieding: €15,-

Chino-broek, voering van jersey, HEMA
€12,95 
Zelfde broek, maar nu de achterkant

Vestje met rits, HEMA
€9,95
Wanten voor bij de winterjas van Max, HEMA
€4,95

Ik ben helemaal weg van de wanten en kan dus niet wachten tot het echt koud wordt en Max ze gaat dragen :-)
De winterjas was echt goedkoop door de aanbieding en aangezien ik geen idee heb hoe lang Max in maat 68 past vind ik dat wel prima. Misschien moet er in januari wel weer een andere jas komen.
Verder had ik nog een mazzeltje zie ik nu. Eenmaal bij de kassa bleek aan de chino broek geen prijskaartje te zitten. Dit had ik niet opgemerkt en volgens mij was dit ook de laatste in maat 68. Het was super druk, en een andere medewerkster ging dus heen en weer om te kijken naar de prijs en zei dat de broek €7,95 kostte. Het leek me al wat goedkoop, maar zij had het nagekeken dus ging ik ervan uit dat de prijs wel correct was. Nu zie ik dus dat de broek eigenlijk €5,- duurder was... vind ik niet zo erg!

Het was heerlijk om even met Max door de stad te lopen en om te zien hoe hij daar ook van kan genieten. Vanuit de Bondolino kan hij alles en iedereen bekijken en weet hij een hoop mensen te charmeren. Ik ben blij met mijn aankopen voor hem. Voor mezelf zag ik ook leuke dingen, maar daar ga ik binnenkort een keer lekker alleen voor de stad in!



woensdag 19 november 2014

Melk Missie

Vandaag zag ik op Facebook een berichtje voorbij komen van fluitcollega en blogster Petra. Zij is kort geleden bevallen van een dochtertje en wilde een voorraadje poedermelk aanleggen (bijv. Nutrilon, Hero etc.) Veel winkels verkopen maar één pak per persoon... als ze de melk al op voorraad hebben.


Tot een week geleden gaven we Max Nutrilon 1. We waren begonnen met Standaard, maar Max heeft behoorlijk veel last gehad van buikkrampen en daarom zijn we overgestapt naar de Omneo Comfort variant. Eigenlijk kwam dat wel goed uit, want die was namelijk wel bijna altijd te verkrijgen terwijl de Standaard vaak op was! Dat er minder poeder in een bus zit en je drie euro meer kwijt bent per pak dat namen we maar op de koop toe. Alles voor een blije baby :-)

Inmiddels is Max een half jaar en dus krijgt hij nu opvolgmelk. De krampen zijn wel verdwenen, dus zijn we overgestapt op Nutrilon 2 Standaard. De eerste bus (die nu bijna leeg is) was moeilijk te krijgen. Ik greep mis bij de Etos in Rotterdam Centrum en bij de Albert Heijn onder de Markthal hadden ze gelukkig nog een pak. Ik moest er wel weer opnieuw voor in de rij staan bij de Servicebalie, want ze liggen dus niet eens meer in de normale schappen.
Het ziet er echt heel armoedig uit, al die lege schappen waar normaal gewoon voldoende bussen poedermelk horen te staan...


Toen ik gisteren in het winkelcentrum Keizerswaard (bij ons in de buurt) was greep ik helaas 2 x mis!
Bij de Albert Heijn hing er een briefje bij de melkschappen dat je een medewerker moest vragen naar de melk. Nou, de man die ik aansprak reageerde behoorlijk geïrriteerd: 'Dat ligt helemaal achter in het magazijn!'. Daar kan ik me wat bij voorstellen als iedereen die poedermelk nodig heeft daar een medewerker voor moet aanspreken, maarja, ik kan er ook niets aan doen dat ik dat nu eenmaal nodig heb voor mijn kind.
Drie minuten later kwam hij terug, zonder melk.... Alles was op!
Gelukkig zit er tegenover de Albert Heijn natuurlijk altijd een Etos. Ook daar moest een mevrouw het magazijn in. Helaas, ook hier was de melk op.
Ik was het wachten inmiddels spuugzat en had geen tijd meer om nog bij andere winkels te kijken.
Vandaag waren Jeroen en ik ook de hele dag druk, dus ga ik morgen mijn Melk Missie hopelijk alsnog tot een goed einde brengen! Ik ga het maar eens bij de C1000 en het Kruidvat in de buurt proberen.
Ik weet dat Nutrilon ook online bestelbaar is, maar kom op, het is toch te gek voor woorden dat je bij het doen van je weekboodschappen steeds mis grijpt?!

Ik hoop dat er beter wordt geanticipeerd op deze schaarste, maar ik vrees dat Melk een Missie blijft!



maandag 17 november 2014

Judith de Piekeraar

De R zit alweer een tijdje in de maand en de dagen worden korter. Hoewel ik in januari geboren ben en de winter ontzettend kan waarderen heb ik het in november en februari toch het 'zwaarst'. De zomer ligt alweer een tijdje achter ons en pas vanaf 6 december komen de kersthits weer op Skyradio, mijn favoriete radiostation in de decembermaand.
In november heb ik meer moeite om mijn bed uit te komen (ik moet nu meestal wel, want Max heeft hier natuurlijk geen last van!) en het huis kan wel weer eens een grote schoonmaak gebruiken.
Ik moet mezelf gewoon een extra schop onder m'n kont geven en dan komt het wel weer goed.

Als op het werk alles gesmeerd loopt dan werkt dat natuurlijk heel positief en ben ik daar thuis ook helemaal los van. Aangezien geen enkele werkdag hetzelfde is, zijn er natuurlijk ook genoeg dagen waarop dingen anders lopen dan hoe ik het voor ogen heb. Soms is dat alsnog heel leuk, maar soms merk ik dat ik mijn werk moeilijk los kan laten als ik eenmaal thuis op de bank zit. Ik pieker over van alles. Wat had ik beter kunnen doen? Waarom reageert dat kind zo boos? Is daar thuis iets aan de hand? Word ik hier wel serieus genomen als muziekdocent?
Misschien moet ik maar accepteren dat bepaalde dingen nou eenmaal zijn zoals ze zijn en ik in een uurtje voor de klas geen wereldwonderen kan verrichten. Ik doe mijn best, ga gesprekken aan en moet maar gewoon voor ogen houden dat ik aan de leerlingen wil overdragen dat muziek maken plezier is. Wie weet denken de kinderen hier later nog weleens aan terug!


Ik ben een ontzettende piekeraar en die 'vibe' moet ik soms doorbreken.
Daarom gewoon drie dingen waar ik blij van werd vandaag en die mij weer energie geven voor de rest van de week:

-Zojuist heb ik een BladCadeau die ik al tijdens mijn zwangerschap had gekregen omgezet in 3 x het tijdschrift Delicious. Ik kijk nu al uit naar het Kerstnummer!

-Jeroen voelt precies aan wat ik nodig heb en zette mij toen ik uit mijn werk kwam met thee en chocola op de bank terwijl hij ging koken!

-Er staat een fantastisch filmpje op youtube van de plek waar wij volgend jaar gaan wonen. Gefilmd met een drone. IK KAN NIET WACHTEN!




maandag 10 november 2014

Een half jaar moeder!

Terwijl Max zich al rollend en schuivend door de woonkamer verplaatst, geniet ik in mijn joggingbroek van deze vrije avond en mijn zoon.
Het was nog perfecter geweest als Jeroen ook thuis was, maar op maandagavond moet hij altijd werken.

Eind september heb ik voor het laatst geblogd, het wekelijks delen van recepten heb ik niet volgehouden.... maar ik ga binnenkort zeker weer een poging wagen!

Vandaag vind ik het leuk om even stil te staan bij Max die morgen precies een half jaar oud is en te vertellen wat mij verder bezig houdt.
Wat zijn deze zes maanden bizar snel voorbij gegaan...
Zijn gewicht is meer dan verdubbeld, hij is bijna 20 cm gegroeid en hij lacht de hele dag.
Zijn eerste tandjes komen eraan en daar heeft hij weleens last van, maar verder is hij eigenlijk altijd vrolijk. Slapen gaat goed, zo af en toe wordt Max weleens wakker 's nachts, maar meestal is hij heel snel weer rustig. En als hij bijvoorbeeld om 6 uur wakker is en onze wekker pas om 7.15u gaat dan leggen we hem gezellig tussen ons in.
Max - net geboren!

Max - bijna een half jaar (foto: Jos Geevers)

Over twee weken gaan we weer naar het Sophia Kinderziekenhuis voor een controle van zijn nieren. Dat is toch elke keer weer spannend. Zoveel maanden als nu hebben er nog niet tussen gezeten. Ik hou me er maar aan vast dat Max zich goed voelt, want anders was hij niet zo vrolijk geweest.

Vrijwel elke dag word ik wakker met een heel gelukkig gevoel. Ik ben blij met mijn leven, de kansen die ik krijg, mijn familie, vrienden en de mensen waarmee ik werk.

In de herfstvakantie heb ik met het J.O.N.G.ensemble een CD opgenomen, deze komt op 1 januari uit. Wij spelen die dag om 15.30u een nieuwjaarsconcert in de Philharmonie in Haarlem (bekend van het TV-programma Maestro) en lanceren naast de CD ook een nieuwe naam, website en huisstijl. Super leuk!

Momenteel ben ik me aan het verdiepen in lesgeven aan jonge kinderen. Kinderen uit de kleuterklas, maar ook nog jongere kinderen. Ik vind het leuk om hiermee bezig te zijn, ideeën op te doen en uit te werken. Het lijkt me super om naast het fluitles geven ook te zingen met kleuters op verschillende scholen. Dit kan voor bestaande organisaties, maar ik weet zeker dat ik zelf ook heel veel kan opzetten.

Het ziet er nu trouwens naar uit dat Jeroen, Max en ik vanaf augustus/september 2015 in Rosmalen gaan wonen. We willen graag weg uit de stad naar een fijne gezinswoning in een mooie nieuwbouwwijk, maar wel in het bijzijn van een grote stad, Den Bosch in dit geval.
Hoewel ik veel werk in omgeving Rotterdam, hou ik natuurlijk ook mijn oren en ogen open voor werk als fluitdocente in Brabant (omgeving Den Bosch). Tips zijn altijd welkom!

Donderdag gaan we naar de makelaar.... zal het allemaal nog lukken voor de kerst? Ik vind het super spannend en hoop dat ook deze droom van ons in vervulling mag gaan.
De tijdschriftenbon die ik hier nog heb liggen zet ik maar om in een paar VT-wonen-nummers, want inspiratie opdoen voor een heel nieuw huis is natuurlijk super leuk!

vrijdag 26 september 2014

Drie dagen vrij!

Vanaf vandaag heb ik maar liefst drie dagen helemaal vrij... en ik moet zeggen: daar was ik ontzettend aan toe na deze eerste vier werkweken na mijn zwangerschapsverlof!
Hieronder zet ik op een rijtje wat mij heeft bezig gehouden in september en van welke kleine maar o zo fijne dingen ik deze dagen geniet.

Het waren vier waanzinnig leuke en drukke weken. Ik geef dwarsfluitles bij Harmonievereniging Barendrecht en het MOC Spijkenisse. Ook geef ik les op basisscholen voor een waanzinnig mooi project van de SKVR (Ieder Kind Een Instrument) en geef ik sinds dit jaar ook les op een basisschool in Leidschendam voor TRIAS. Daarnaast speel ik in het J.O.N.G.ensemble, waar ik ook de productie voor doe en ik ben fluitiste van fluit-gitaar-duo Duo Dwars.
Al deze activiteiten zijn weer begonnen sinds 1 september en bij de start van een schooljaar is het altijd extra druk door vergaderingen en repetities. Ook speelde ik in de afgelopen maand twee weken mee met de Marinierskapel. Daar schreef ik al eerder over.
Max is elke week minimaal een dag naar zijn gastouder geweest en hij vindt het daar geweldig!

Gisteren speelde ik met het J.O.N.G.ensemble in het Vondelpark ter gelegenheid van de lancering van de nieuwe cd van Aangenaam Klassiek. Het was hartstikke leuk, maar ik was daarna helemaal uitgeschakeld. 's Ochtends vroeg moest ik met Max naar het consultatiebureau voor zijn inentingen, vervolgens bracht ik Max naar mijn ouders in Moordrecht en bracht mijn vader me vervolgens naar Station Gouda om vanaf daar met het Openbaar Vervoer door te reizen naar Amsterdam. Aangezien ik in het centrum moest zijn leek me dat wel zo verstandig.

Toen ik thuis kwam lag Max lekker in zijn bedje en hadden mijn ouders een topdag gehad met hem. Gelukkig kon ik ook nog met Max knuffelen toen hij weer wakker werd. Wennen hoor, na maanden onbeperkte knuffeltijd heb ik nu een hoop in te halen.
Ook dronk ik nog een lekker wijntje met mijn ouders. We maakten het niet te laat, want mijn moeder moest vanochtend al om 5.45u op Schiphol zijn en mijn vader moest haar brengen :-)
Mijn moeder is ambtenaar van de burgerlijke stand (BABS) en vliegt heel Europa door om mensen te trouwen. Ze heeft een super originele website waar je alle informatie over haar kan vinden: www.jaikwilria.nl. In de afgelopen maanden vloog ze meerdere malen naar Ibiza en het Gardameer, maar ook naar Puglia, Girona en andere mooie bestemmingen. Ook voor huwelijken in Nederland ben je bij haar aan het goede adres; ze maakt zich er nooit makkelijk vanaf, maar plant altijd een uitgebreide afspraak met een bruidspaar in. Zo komt zij veel over het bruidspaar te weten wat zij vervolgens kan gebruiken voor een prachtige en persoonlijke speech.
Vanochtend vloog ze dus al vroeg naar het Gardameer en ik hoop dat ze het daar heerlijk heeft en het een mooie dag wordt morgen!

Vandaag ging ik eindelijk weer eens naar de kapper. Dit was heel hard nodig, aangezien de laatste keer nog een paar weken voor de bevalling was. Mijn fijne TIGI shampoo was inmiddels ook alweer een tijdje op, dus die kocht ik daar direct.


Ook liep ik binnen bij Kempkes Optiek i.v.m. nieuwe lenzen en moest ik naar Babypark Gouda om het onderstel van onze Joolz kinderwagen om te ruilen. Ook moest ik maar liefst vier cadeautjes kopen voor verjaardagen waar ik morgen naar toe ga.
Handig dus, dat Max lekker in Moordrecht kon blijven terwijl ik door Gouda liep.

In Gouda kocht ik een heerlijk stuk Brie de Meaux en een hele fijne witte wijn. Dit gaan mijn vader en ik straks opeten- en drinken :-)
Bij de WE paste ik een leuke blouse met gouden knoopjes, maar die was me net iets te klein. Zojuist startte ik de computer op om hem online te bestellen, maar helaas, ik vermoed dat de blouse ook in de webshop is uitverkocht. Jammer!
Wat betreft kleding ben ik echt een beetje zoekende. Ik draag graag spijkerbroeken, een shirtje en een vestje, maar vind dit soms wat saai. Ik heb hoognodig wat anders nodig, maar weet niet zo goed wat. Misschien dat dat nog met mijn zwangerschapshormonen te maken heeft? Ook moet ik dit najaar echt eens fatsoenlijke laarsjes kopen, maar met maat 41 en hele smalle enkels en kuiten is dat een ontzettende uitdaging... Ik hou mijn ogen en oren open en tips zijn welkom!

Mijn man heb ik deze week amper gezien. Hij speelt mee met de Nationale Taptoe in Ahoy en brengt daar dus heel wat uren door op een dag. Vanavond kan hij met een collega meerijden naar Moordrecht en slaapt hij dus gezellig hier. Morgenochtend kunnen we, als Max een beetje meeleeft, uitslapen en gaan we lekker ontbijten samen met mijn vader.


Hebben jullie leuke weekendplannen of moet er gewerkt worden? Ik ben benieuwd!

zondag 21 september 2014

Welke babyspullen en waarom?

Op vrijdag 20 september 2013 besloot ik een zwangerschapstest te kopen. Ik voelde me wat vreemd en onrustig en het koekje bij de thee in een verzorgingshuis waar ik speelde met Duo Dwars gaf de doorslag om dat de volgende dag te regelen.
Het nieuwe schooljaar was net begonnen en mijn man en ik hadden een heerlijke lange vakantie achter de rug. Had dat onrustige gevoel in mijn buik, wat ik moeilijk kan beschrijven, soms daarmee te maken? Toen ik thuis kwam van een concert op die vrijdag was Jeroen net thuis en vertelde ik en passant dat ik toch maar even een test had gekocht. We drinken graag een wijntje bij het eten en je weet immers maar nooit. We waren super blij (en stom verbaasd) toen we zagen dat de test positief was. We hadden echt niet verwacht dat ik in september al zwanger zou zijn!

Toch kon nu natuurlijk meteen de voorpret beginnen en kon ik het niet laten om meteen te Googlen op allerlei kinderspullen.
Toen wij bezig waren met alle voorbereidingen voor ons huwelijk op 1 juni 2013 attendeerde een vriendin ons er al op dat alles wat met trouwen te maken heeft in eenheden van €1000,- gaat. Dat bleek inderdaad zo te zijn!
Zodra je iets gaat kopen in de categorie kinderspullen (en dan heb ik het met name over de meubels en kinderwagen) gaat dezelfde regel op.
Vol verbazing keek ik naar 'complete' babykamers. Je betaalt toch al snel minimaal €1000,- voor een ledikant + commode + kast, maar nog vaker kan je hier gewoon meer dan €2000,- voor neerleggen.

Aangezien Jeroen en ik in een appartement wonen en de baby zijn kamertje moet delen met de marimba, kunnen we dat soort grote meubels niet een kwijt en eten we liever een keer extra bij een sterrenrestaurant dan dat we zoveel geld zouden betalen voor een paar meubels.

Ik vind het leuk om te laten zien voor welke 'babyspullen' wij hebben gekozen en waarom.

Toen ik 19 jaar was en op kamers ging in Den Haag kocht ik een commodekast bij IKEA. Deze kast wordt nu niet meer verkocht, maar was heel simpel, goedkoop en van blank, onbewerkt hout.
Hoewel ik op mijn 19e nog helemaal niet over kinderen nadacht, had ik wel bedacht dat ik die commode graag zou gebruiken, mocht het er ooit van komen.
Jeroen en ik houden allebei van rustige en neutrale kleuren en besloten de commode wit/grijs te verven. De verf hadden we nog, omdat we deze kleuren ook gebruikt hebben voor het andere houtwerk in huis, dus dit kostte ons verder niks extra's.

Commode van IKEA (2004) - zelf geverfd
Omdat de inbouwkast gebruikt wordt voor slagwerkspullen van Jeroen gingen we op zoek naar een wat lagere en ondiepe kast. Bij de Karwei liepen we tegen deze kast van Woood aan en deze voldeed precies aan onze wensen. Helaas bleek de kast bij Karwei niet meer leverbaar en bestelden we de kast hier. Voor deze kast betaalden we €269,- Een prima prijs en deze kast is niet typisch babykamer en kan daardoor nog wel wat jaren mee!


Kast van Woood - type: Guus

In de eerste maanden wilden we dat Max bij ons op de kamer sliep en daarom gingen we op zoek naar een wiegje. We vonden deze in de kleur antraciet bij Babypark Gouda en betaalden hiervoor €79,- Op de foto zie de wieg er een beetje bruinig uit, maar hij is praktisch dezelfde kleur als de kast van Woood! Max slaapt nog steeds in het wiegje, maar zeer binnenkort zullen we het ledikant opzetten dat wij hebben gekregen van vrienden van mijn schoonouders. Simpel wit en nog keurig.
Wieg Noa van Babypark
Het kamertje hebben we dus voor relatief weinig geld ingericht en ik ben erg blij met het resultaat.
In maart zijn we samen met mijn schoonmoeder wederom naar Babypark Gouda geweest om daar een kinderwagen uit te zoeken. We hebben meerdere wagens geprobeerd over het wandelpad in de winkel en we zijn gegaan voor de Joolz Day in jeansuitvoering. Lekker stoer! De wagen rijdt heel soepel, maar helaas bleek ons frame niet goed. Na reparatie door Joolz was het probleem nog niet opgelost en moest het onderstel dus wederom terug. Eergisteren zijn we gebeld dat er een nieuw onderstel voor ons wordt geleverd. De wieg hing namelijk behoorlijk scheef. Het hoofd van Max lag zo'n 4 cm lager dan zijn voeten. Niet helemaal de bedoeling! Hopelijk is het nu dus opgelost, we gaan deze week het onderstel ophalen en het leenonderstel terugbrengen. Goede service dus!
Deze kinderwagen heeft ons niets gekost, want wij hebben hem cadeau gekregen van onze lieve ouders. Helemaal geweldig dus, want deze wagen kost bijna €1000,-

Om Max veilig te vervoeren moesten we natuurlijk een autostoeltje hebben. Jeroen vond de BeSafe iZi Go X1 erg mooi, dus namen we die. We hebben er €179,- voor betaald. Het zonnescherm is slim geïntegreerd en het is een mooi strak design. Ook komt dit stoeltje vaak als winnaar uit de bus bij allerlei veiligheidstests.
Autostoeltje BeSafe iZi Go X1 Kleur: Voksi Metallic
Toen Max een paar weken oud was hebben we een wipstoeltje aangeschaft. We hadden goede verhalen gehoord over het wipstoeltje van BabyBjörn, de BabyBjörn Balance. Aangezien we weinig ruimte hebben in huis, moest het een stoeltje zijn wat makkelijk op te bergen is en wat we makkelijk kunnen meenemen. Ook wilden we dat Max het stoeltje zelf makkelijk kan laten schommelen. Dit stoeltje voldoet perfect aan onze eisen. De zitting is makkelijk wasbaar, en we kunnen het stoeltje plat opbergen in het opbergvak onder onze bank. Perfect dus! Max zit heel graag in deze stoel en kan er voorlopig mee vooruit. Bijkomend voordeel is namelijk dat je de stof kan omdraaien, waardoor het als 'normaal' comfortabel stoeltje te gebruiken is voor kinderen tot ongeveer 2 jaar.
Het stoeltje kost €149,-
BabyBjörn Balance Soft Cotton

Momenteel zijn we ons aan het verdiepen in kinderstoelen. Sinds vorige week geven we Max namelijk groente- en fruithapjes (althans, hij proeft ervan, maar slikt nog niet echt iets door). Hij kan nog niet zelfstandig zitten, maar we merken wel dat hij dat probeert. We denken aan de TripTrap van Stokke, omdat die stoel ook jaren mee kan.

Dit zijn zo'n beetje de grote babyspullen die we voor Max hebben gekocht. Uiteraard liggen zowel de commode als de kast vol kleren en spullen en het meeste daarvan hebben we gekocht bij Hema en Babypark of gekregen.
Het valt me op hoeveel aanbod er is en hoe moeilijk het soms is om te kiezen. Misschien komt dat door het gevoel dat ik ervaar: alleen het beste is goed genoeg voor Max!

Ik ben benieuwd of er lezers zijn die ook voor deze producten hebben gekozen, of juist niet. Ook zijn ervaringen (positief of negatief) over de TripTrap Kinderstoel natuurlijk welkom.

maandag 15 september 2014

Back to work!

Al weken niet geblogd. Tijd voor een update!

In de maand augustus zat ik vooral thuis met Max en heb ik nog even heel erg genoten van de laatste weken zwangerschapsverlof. Wel merkte ik dat mijn wereld erg klein werd en stond ik dus tegelijkertijd te popelen om weer aan het werk te gaan.
In mijn laatste verlofweek werd Max ziek en bleef hij maar spugen... Hij voelde zich echt niet lekker en wilde eigenlijk alleen maar in mijn armen slapen. Zo zat ik dus ineens midden in de nacht met een ziek kindje op de bank tennis te kijken. Lang leve de US Open en het tijdsverschil :-)
Jeroen was die week alweer aan het werk en stiekem was ik best een beetje jaloers dat hij al was begonnen en ik nog niet. Maar uiteraard was het in no-time 1 september. Wow, 1 september alweer!!

Mijn leven als 'werkende moeder' begon rustig met een paar uur muziekles geven op een basisschool in Rotterdam. Dinsdag en woensdag stonden er drukke lesgeef-dagen op het programma en Max ging voor het eerst naar de gastouder. Best spannende ontwikkelingen na zoveel weken (maanden!) niet werken en ik schoot meteen weer helemaal in de werkmodus toen ik op maandagavond werd gevraagd of ik vanaf de volgende dag twee weken kon meespelen bij de Marinierskapel. Er stonden drie concerten tijdens de Wereldhavendagen op het programma waar we onder andere speelden met Anita Meijer, varend op de  Zr. Ms. Zeeland langs de Rotterdamse kades die vol mensen stonden.
Zr. Ms. Zeeland

Afgelopen vrijdag stond er een concert in De Nieuwe Doelen in Gorinchem op het programma en ook hier was het publiek erg enthousiast.
In de afgelopen twee weken heb ik dus ineens elke dag, ook de weekenden, gewerkt. Wat voelt het heerlijk om weer helemaal 'terug' te zijn! Ik ben weer aan het repeteren met gitariste Gabi Vink van Duo Dwars, want zondag spelen we een concert in Spijkenisse. Volgende week speel ik met het J.O.N.G.ensemble in Amsterdam bij VondelCS tijdens Classics at the Park voor Aangenaam Klassiek. Het leven van een ZZP-er in de muziek is echt iedere dag anders.

Hoewel de combinatie werk en gezin een behoorlijke logistieke uitdaging is, ging het ons deze eerste twee weken toch aardig makkelijk af. Mijn man en ik kunnen elkaar op sommige dagen thuis afwisselen, wat natuurlijk prettig is voor Max. Max vindt het erg leuk bij de gastouder en zijn lieve opa's en oma's hebben ons ook geholpen de afgelopen tijd. Wat is het fijn dat zij ook zo genieten van Max en graag willen oppassen!
Lekker zo'n fruithapje!

In augustus had ik nog een mooie Moleskine agenda aangeschaft, maar al snel trok ik de conclusie dat mijn man en ik onze digitale agenda's met elkaar moesten delen om goed overzicht te kunnen houden, met name om de (flexibele) opvang van Max goed te kunnen regelen. Inmiddels ben ik helemaal om en vraag ik me af waarom ik hier niet eerder naar ben overgestapt.

Sneller dan ik dacht heb ik mijn draai weer gevonden en dat voelt goed!



Vragen of opmerkingen? Laat vooral een reactie achter, dat vind ik namelijk erg leuk!



dinsdag 29 juli 2014

Een terugblik op mijn zwangerschapsverlof

Het is vandaag dinsdag 29 juli en over iets meer dan twee weken is mijn zwangerschapsverlof voorbij.
Wat een spannende, maar vooral mooie en bijzondere maanden heb ik achter de rug.
Ik vind het leuk om hier eens even bij stil te staan en terug te blikken op de afgelopen tijd.

Op 11 mei is Max geboren. Het was moederdag en echt een complete verrassing dat hij zich al voor de uitgerekende datum aankondigde. Op 10 mei zaten Jeroen en ik nog naar het laatste stukje songfestival te kijken en toen het al 11 mei was werd bekend dat Conchita Wurst had gewonnen. Dat is toch een mooi verhaal voor Max later.
Om jullie geheugen op te frissen: zij dus (of is het hij?)
Conchita Wurst

Gedurende de zwangerschap vinden er een aantal echo's en onderzoeken plaats om in de gaten te houden of alles goed gaat met de baby. Tijdens de 20-weken-echo werd er geconstateerd dat Max een vergroot nierbekken heeft aan een kant. Toen werd ons verteld dat dit vaak te zien is en dit zich 19 van de 20 keer al tijdens de zwangerschaps vanzelf oplost.

Toen ik 33 weken zwanger was kregen we een extra echo en ook hierop was de afwijking nog te zien en helaas was de verwijding van het nierbekken nog groter geworden. Daarop werden we doorgestuurd naar het Erasmus ziekenhuis, waar wederom een echo werd gedaan. Deze was zeer uitgebreid met ontzettend geavanceerde apparatuur. Max werd van top tot teen nogmaals gecheckt. Gelukkig werden er geen andere afwijkingen gevonden en de arts legde ons uit wat ze vermoedde: een obstructie bovenin de urineleider, tegen het nierbekken aan.
Aan het eind van het gesprek moest ze ons nog melden dat deze afwijking vaker voorkomt in combinatie met andere afwijkingen en werd de kans op een kindje met het Downsyndroom geschat op 1%. Hoewel 1% een kleine kans lijkt, is het ineens toch een verhoogde kans. Voor mijn leeftijd (29 jaar) is de kans normaal gezien zo'n 1:900. Zie deze link.
Er werd ons een vruchtwaterpunctie aangeboden die met 34 weken zwangerschap geen risico zou zijn. Eerst moest ik er niks van weten, maar ik merkte al snel dat ik de kans van 1% niet meer los kon laten en heb alsnog in overleg met mijn lieve man en de verloskundige besloten om toch voor die punctie te gaan. Puur om te weten waar we aan toe waren. Moesten wij ons ergens op voorbereiden of kon ik de laatste weken van mijn zwangerschap en het begin van mijn verlof nog even zorgeloos genieten?
Binnen twee dagen kregen we de uitslag, toen de telefoon ging ging mijn hart echt keihard te keer. We hadden afgesproken dat de arts Jeroen zou bellen en ze vertelde dat er verder geen afwijkingen waren gevonden. Wat een opluchting!!

Het was heerlijk om dit te weten en niet meer zo gestresst te zijn. Beter voor mij en beter voor de baby. Ik wilde al graag in het Ikazia ziekenhuis bevallen en dat kwam nu mooi uit, want na de bevalling moest er meteen met antibiotica gestart worden bij Max, omdat ze nog niet zeker wisten of er geen urine terugliep vanuit zijn blaas naar zijn nierbekken.
De eerste paar weken na de geboorte hebben we een paar echo's en een scan met contrastvloeistof gehad. Hierop werd gezien dat van reflux geen sprake was.
De antibiotica mocht gestopt worden. Wel moesten we nog een aantal keer terug voor echo's en staat Max nu onder toezicht van de kinderuroloog in het Sophia Kinderziekenhuis. De verwijding is nog niet kleiner geworden, maar daar wordt nog wel op gehoopt. Doordat Max zo hard groeit, kan het zijn dat de vernauwing minder nauw wordt, waardoor de urine makkelijk kan doorstromen naar de blaas en de verwijding van het nierbekken verdwijnt. Hier hopen we natuurlijk op en eind augustus wordt er weer een scan gemaakt waarbij Max via een infuus contrastvloeistof krijgt. Bij deze scan wordt er gekeken naar het functioneren van zijn nieren, want dit moet wel goed in de gaten gehouden worden.
Met Max gaat het goed, hoewel je je als ouders soms toch afvraagt of hij er echt geen last van heeft. Hierover hebben we soms onze twijfels... Helaas kan hij het ons nog niet zeggen en hebben bijna alle baby's weleens last van krampjes etc.
Wie meer wil lezen over de afwijking die Max heeft, verwijs ik naar deze link.

Vooruit kijken! 
Tot ongeveer vier weken terug moest ik er echt nog niet aan denken dat ik in september weer aan het werk moet, maar gelukkig is dat gevoel inmiddels helemaal weg en denk ik nu: wat fijn dat ik in september weer aan het werk mag!
Ik heb zin om weer aan de slag te gaan, mijn leerlingen weer te zien en te spelen in de leukste ensembles: het J.O.N.G.ensemble en DuoDwars
Ook kijk ik er naar uit om weer te organiseren en te produceren bij beide ensembles en heb ik zin in de gezellige vergaderingen met mijn collega's.
De laatste anderhalve week ben ik weer aan het fluiten en helemaal niet ontevreden over hoe het gaat. Ik heb nog twee luie vingers (mijn ringvingers, natuurlijk!), maar had mijn klank snel weer gevonden. Het lijkt wel of Max een extra resonantie-kast heeft achter gelaten!

Fysiek heeft mijn lijf natuurlijk ook best wat te verduren gehad en is mijn conditie echt achteruit gegaan. Allemaal logisch en het schijnt dat het ontzwangeren zo'n negen maanden duurt.
Dat geloof ik best, maar ik vond het wel tijd om weer eens in actie te komen.
Afgelopen week heb ik me keurig gehouden aan het beginners-hardloopschema waarbij ik steeds 4 x 5 minuten mocht rennen met daartussen steeds 1 minuut wandelen. Ik bouw het maar rustig op, want ook mijn gewrichten zijn dit sporten niet meer gewend. Gelukkig weet ik uit ervaring dat je met hardlopen echt snel vooruitgang merkt en daar doe ik het voor. Begin september ben ik dus vast een stuk fitter dan nu, heerlijk!

Verder ben ik heel benieuwd wat ons het komende jaar allemaal te wachten staat. Als het goed is komt ons huis aan de Augustinusstraat binnenkort weer op Funda te staan en we hebben een interessant nieuwbouwproject op het oog.
Ook qua werk blijf ik rondkijken en openstaan voor nieuwe uitdagingen en natuurlijk ben ik ook benieuwd hoe we Max in ons werkende leven gaan passen. Dat het gaat lukken weet ik zeker (het kan ook niet anders), maar het zal wel puzzelen worden! Gelukkig hebben wij lieve ouders waar we nog weleens op terug kunnen vallen en daar gaan we vast dankbaar gebruik van maken.

woensdag 16 juli 2014

Kruiden-pistache-falafel uit de oven (The Green Kitchen, Frenkiel/Vindahl)

Na een aantal zeer luie 'kookdagen' werd het vandaag toch wel weer eens tijd voor een gezond en hopelijk lekker gerecht. Ik koos wederom voor mijn nieuwste kookboek The Green Kitchen en besloot te gaan voor de Kruiden-pistache-falafel uit de oven.

Jeroen en ik vonden dit gerecht echt heerlijk en daarom deel ik het graag met jullie.
Ook dit gerecht is trouwens gewoon te vinden op het originele Green Kitchen-blog: Herb-pistachio-falafel
Ik vind dit een erg leuke blog om doorheen te scrollen, maar ben toch ook blij dat ik de Nederlandse vertaling van het kookboek heb aangeschaft, waar ook prachtige foto's in staan.

Voor ongeveer 24 falafels (voor ongeveer 4-6 personen) en de tomaten-chilisalsa  heb je het volgende nodig:

Falafel
- 8 takjes munt, alleen de blaadjes
- 8 takjes peterselie, alleen de blaadjes
- 240 gram pistachenoten, gepeld
- 400 gram kikkererwten, gekookt of uit blik
- 2 tenen knoflook
- 1/2 kleine ui
- 3 el extra vergine olijfolie
- 1 tl komijnpoeder
- 1 el boekweitmeel (of andere glutenvrije meel)
- 1 tl bakpoeder

Tomaten-chilisalsa
- 3 tomaten, in blokjes
- 1/2 rode chilipeper, ontzaad en fijngesneden
- 1 teen knoflook, fijngesneden
- 3 el olijfolie
- 2 tl oregano, fijngesneden
- zout en versgemalen zwarte peper

Voor de falafel:
Verwarm de oven voor op 190 graden. Doe de kruiden in de foodprocessor en zet deze ongeveer 30 seconde aan. Voeg de pistachenoten toe en zet aan tot ze goed vermengd zijn. Voeg de rest van de falafel ingrediënten toe en zet ongeveer een minuut aan. Stop een keer om de zijkanten van de kom naar onderen te schrapen, als dat nodig is. Probeer de textuur wel iets grof te houden. Schep de pasta uit de kom en vorm er met je handen 24 balletjes van. Leg ze op een bakplaat die met bakpapier bedekt is en zet 15 minuten in de oven. Keer ze elke 5 minuten zodat ze rondom bruinen.
De falafelballetjes komen uit de oven

Voor de tomaten-chilisalsa:
Doe alles in een kom en schep om. Breng op smaak met zout en peper. Zet 30 minuten in de koelkast om de smaak goed te laten ontwikkelen.

Tomaten-Chilisalsa
In The Green Kitchen wordt dit geserveerd in witte koolbladeren. Ik besloot echter de falafel in een pitabroodje te serveren, dit vult iets beter als avondeten en daarnaast hebben wij thuis niet echt een reden om glutenvrij te eten. Toch is het voor mensen die geen gluten mogen eten of geen brood dus een goed alternatief. Ook staat er in het recept nog een suggestie voor een cashewnotendressing. Dit is vast erg lekker, maar om die dressing te maken, moet je eerst zelf cashewnotenspread maken (dit recept staat ook in het boek op blz. 27) en dat heb ik nog niet gedaan. Daarom koos ik ervoor om bij de Turkse winkel een bakje verse Tzatziki te kopen. In plaats van boekweitmeel gebruikte ik tarwebloem, dit hadden we nog staan.
Voor 4-6 personen vind ik het nogal weinig tomaten-chilisalsa en adviseer ik om daar de hoeveelheden te verdubbelen.

Samenstellen
Ik besmeerde het pitabroodje eerst met tzatziki, vervolgens deed ik er 3 tot 4 falafelballetjes op en daar overheen de tomaten-chilisalsa. Om je vingers bij op te eten!
falafel en tomaten-chilisalsa op een pitabroodje
Ik ben benieuwd of ik iemand van mijn lezers heb aangespoord om dit gerecht eens te maken. Zo ja, dan hoor ik natuurlijk graag of het een succes was. Eetsmakelijk!


dinsdag 15 juli 2014

Bondolino Draagzak (Hoppediz) - Poplin uitvoering

Sinds afgelopen donderdag ben ik in het bezit van een Bondolino draagzak van het Duitse merk Hoppediz.
Ik vind deze draagzak zo fantastisch dat ik er graag een blogje aan wijd.

Max is inmiddels 9 weken oud en net als heel veel andere baby's heeft hij regelmatig last van buikkrampjes. In de eerste weken viel dat nog mee, maar we hadden al gelezen over een piekmoment rond de 6e week na de uitgerekende datum. Nou, die hebben wij zeker gemerkt! Na bijna elke voeding was het raak en het was soms lastig om hem rustig te krijgen.
Van een vriendin mocht ik de BabyBjörn draagzak lenen en toen Max 6 weken was heb ik die voor het eerst gebruikt. Ik vond het afstellen even een gedoe, maar Max zat er al snel lekker in en werd er rustig van. Meestal viel hij zelfs in slaap, heerlijk!

Max in de BabyBjörn
Op internet heb je heel veel websites over babydragers. Welke site je ook bekijkt, de BabyBjörn is nooit goed. Ergonomisch gezien is het kennelijk de slechtste drager ever en het is kindermishandeling om je kind erin te dragen. Het kind rust op zijn kruis en dat is natuurlijk verschrikkelijk.
Op een website kwam ik zelfs onder het kopje downloads een kaartje tegen die je kon uitprinten. Wanneer je ouders hun kind ziet dragen in deze BabyBjörn-achtige draagzakken kan je subtiel een kaartje geven over de mogelijkheid om ergonomisch te dragen (!!!).
Sommige ouders lopen de hele dag met hun kind op de buik en dan is die BabyBjörn misschien niet het beste... maar Max zat er echt prima in en kwam tot rust. Ik had hem er ook steeds maar kort in, om hem rustig te krijgen, en dat werkte goed.

Na verloop van tijd kreeg ik door het gebruik van de draagzak last van mijn rug en schouders en ik vond de draagzak nogal dik en warm voor in de zomer. Een groot nadeel van de BabyBjorn is dat je als ouders continu bezig bent met het verstellen van de draagzak (tenzij je precies even groot en breed bent natuurlijk).

Kortom, het dragen beviel me goed en ik besloot op zoek te gaan naar een ander model.

Bij mijn onderzoek op internet kwam ik heel veel modellen tegen. Ik wilde geen draagdoek die je zelf moet knopen. Dat lijkt me echt teveel gedoe. Ik wilde een draagzak die makkelijk onderling is uit te wisselen zonder dat je eerst allerlei banden moet verstellen en ik wilde er een van een soepelere stof. Ook keek ik goed naar hoe comfortabel het dragen eruit zag. Ik kwam al snel uit bij de Storchenwiege en de Bondolino. Ik heb voor de Bondolino gekozen omdat hieraan niks van tevoren versteld moet worden (evt. kun je heel eenvoudig met een touwtje de zitting voor de baby iets smaller maken). Ook zagen de banden er een stuk steviger uit en is het zitgedeelte ook iets verstevigt. Verder las ik veel positieve reviews. Op Marktplaats zag ik dat een borstvoedingsorganisatie uit de Veluwe ze nieuw verkoopt voor €89,- per stuk. Ik heb daar de Bondolino besteld en had hem na een halve week in huis.


Met Max in de Bondolino (Poplin stof)
Ik ben er echt heel erg blij mee en volgens mij vindt Max het ook heerlijk. De Bondolino is erg gebruiksvriendelijk en ook met deze draagzak weet ik Max lekker rustig te krijgen.
Een heel groot voordeel is dat je met deze draagzak veel makkelijker kan zitten, doordat de beentjes in een M-vorm zitten in plaats van naar beneden hangen. Ook krijg ik Max dichter tegen me aan en zit er geen stuk uitstekend nek-kapje op. Ik kan dus makkelijk met Max in de draagzak achter de computer zitten om wat te werken of een blogje te schrijven en hij slaapt ondertussen rustig door!

Mocht je op zoek zijn naar een draagzak dan kan ik deze echt van harte aanbevelen. Hij is er in heel veel verschillende kleuren en verschillende soorten stof. Ik ben blij met mijn keuze en hoop er nog heel lang plezier van te hebben!

dinsdag 8 juli 2014

Banaan-kokos-pannenkoekjes zonder bloem (The Green Kitchen, Frenkiel/Vindahl)

Op allerlei websites en in verschillende tijdschriften las ik enthousiaste verhalen over kookboek The Green Kitchen van David Frenkiel en Luise Vindahl.
Sinds begin dit jaar is er een Nederlandse vertaling van het kookboek en afgelopen vrijdag heb ik deze in de Bijenkorf in Eindhoven op de kop getikt.



The Green Kitchen is 'een kookboek vol met heerlijke en gezonde vegetarische recepten voor elke dag'. Nu ben ik geen vegetariër en ik ben ook zeker niet van plan om dat te worden. Ook voor ik dit kookboek kocht at ik een aantal dagen per week geen vlees en nieuwe recepten zijn van harte welkom!

Ik heb al meerdere malen door het kookboek gebladerd en The Green Kitchen staat vol met recepten die ik zeker wil gaan uitproberen.

Gisteren heb ik als lunch de Banaan-kokos-pannenkoekjes zonder bloem gemaakt en ze waren echt heel erg lekker!

Voor ongeveer 10 pannenkoekjes heb je het volgende nodig:
- 3 rijpe bananen
- 6 eieren, licht losgeklopt
- 50 gram gedroogde kokosrasp, plus extra voor er overheen
- 150 gram bosbessen (vers of ontdooid)
- 1/2 theelepel kaneel, voor er overheen
- 2 theelepels kokosolie, om in te bakken
- 2 eetlepels ahornsiroop of volle yoghurt, voor er overheen (als je wilt)

Prak de bananen in een mengkom fijn met een vork. Klop de eieren en kokos erdoor. Voeg de bosbessen toe en roer er door. Verhit de kokosolie op middelhoog vuur in een koekenpan van 25 cm doorsnede. Schep er 2 tot 3 eetlepels van het beslag in voor elke pannenkoek. Je kunt er 3 tot 4 pannenkoeken tegelijk in bakken. Keer ze voorzichtig met een spatel om als het beslag aan de bovenkant niet vloeibaar meer is en de onderkant goudkleurig - dit duurt ongeveer 2 minuten. Bak de andere kant dan ongeveer 1 minuut. Stapel de pannenkoeken op en strooi er nog wat bosbessen overheen. Naar smaak kun je de pannenkoeken nog besprenkelen met ahornsiroop en/of kokosrasp en/of kaneel en/of yoghurt. (Ik denk trouwens dat wat rasp van pure chocola er overheen ook heel erg lekker is!)

De bananen die ik gebruikte bleven wat hard en waren dus misschien niet rijp genoeg. Daarom besloot ik het beslag in de blender te maken. Volgens mij heb ik het mezelf daarmee juist iets moeilijker gemaakt en werd het beslag iets te dun.
Helaas waren de eerste pannenkoekjes mislukt...
Maar met nog meer voorzichtigheid tijdens het omdraaien kreeg ik het toch voor elkaar om een mooie stapel op een bord te krijgen en ze waren echt heel erg lekker!

Helaas.. mislukt!

Maar met veel geduld kwam het toch nog goed!
Deze pannenkoekjes zijn dus glutenvrij en je hebt maar een aantal ingrediënten nodig. Ook zijn ze perfect voor na het sporten.

Er volgen binnenkort vast nog meer recepten uit onder andere dit kookboek!
Welke kookboeken mogen niet ontbreken in mijn boekenkast? Waar haal jij je kook-inspiratie vandaan? Ik ben benieuwd en lees het graag in de comments!


donderdag 26 juni 2014

Yes! Mijn allereerste blogpost op mijn splinternieuwe blog...

... en als nieuwe Blogger is het wel zo netjes om mezelf eerst even voor te stellen!

Ik ben Judith en woon samen met mijn man en zoon (geboren op moederdag 2014!) in Rotterdam. 
Ik ga als ZZP-er letterlijk fluitend door het leven en verdien daar ook mijn brood mee! Zie mijn website www.judithkuipers.com 


Naast lesgeven en het geven van concerten ben ik ook druk met de productionele taken voor mijn ensembles: www.jongensemble.nl & www.duodwars.nl. Samen met enkele collega's bedenk ik nieuwe programma's en zoeken we actief naar concertlocaties. Ook schrijf ik mee aan de subsidie- en sponsoraanvragen om deze projecten te kunnen realiseren. Dit vind ik heel erg leuk om te doen en zorgt voor nog meer afwisseling in mijn werkzaamheden.

Momenteel ben ik nog met zwangerschapsverlof en dat heeft ervoor gezorgd dat ik eindelijk een blog ben begonnen. Ik ben al een aantal jaar actief op Twitter en steeds vaker kom ik daar ontzettend leuke en inspirerende blogs tegen. Ik kan mezelf uren vermaken met het lezen van blogs. Momenteel zijn natuurlijk de 'moederblogs' favoriet, maar ik lees ook graag over beauty en eten. Vooral dat laatste is echt een hobby van mij. Ik hou van koken, goede wijnen en (luxe) uiteten gaan. 
Gelukkig vind ik het ook leuk om te sporten, dat komt goed van pas gezien die laatst genoemde hobby! Oke, in het afgelopen jaar is het er niet echt van gekomen, maar ik had een goede reden. Nu ik bijna zeven weken geleden bevallen ben, begin ik wel weer zin te krijgen in een mooi ritje op de racefiets of een rondje rennen.. en dat gaat er deze zomer dus vast wel weer eens van komen!



Ik ben mijn eigen blog begonnen, omdat ik het leuk vind om mooie ervaringen te delen. Zowel mijn werk als mijn hobby's zullen mij inspireren tot het schrijven van blogposts. 
Ook is mijn blog een mooie stok achter de deur om wekelijks minstens één keer iets te koken uit de vele kookboeken die hier in de kast staan en zo een hoop nieuwe gerechten te leren. 

Heb je vragen, opmerkingen, tips of iets anders? Laat dan vooral een berichtje achter. Ik vind het leuk om te weten wie mijn blog leest!