BTW-aangifte

Gisteravond heb ik braaf en keurig op tijd mijn BTW-aangifte in orde gemaakt.
Ik hik er van tevoren altijd tegenaan en achteraf valt het natuurlijk weer reuze mee.
Een BTW-aangifte is een heel goed moment om even stil te staan bij de afgelopen drie maanden. Tijdens het zoeken naar bonnetjes en het invullen van facturen komen er allerlei momenten naar boven en ik kan haast niet geloven dat er alweer een kwartaal voorbij is! Hoe cliché het ook klinkt, de tijd vliegt echt voorbij.

Aan het begin van het eerste kwartaal van 2015 vierde ik mijn 30e verjaardag. Althans, ik wist nog niet hoe, of en wanneer ik het ging vieren in verband met de operatie van Max, maar ik werd dus gewoon verrast met een dikke vette surpriseparty op mijn geboortedag 8 januari! Wat voel ik me rijk met al die lieve mensen om mij heen.

Vlak daarna werd Max geopereerd. Dat was een geplande operatie en daar schreef ik eerder een blog over.
Inmiddels is de eerste nacontrole achter de rug en zijn nier ziet er al een stuk beter uit. De operatie is zoals verwacht dus helemaal geslaagd. Wat een goed nieuws. In september gaan we nog een keer terug voor controle en ik verwacht eigenlijk dat dat de laatste keer zal zijn.
Max was zo ontzettend snel opgeknapt en het gaat heel erg goed met hem. Hij is eigenlijk altijd vrolijk, slaapt regelmatig goed door, eet alles wat je hem geeft en kan bijna overal om lachen. Hij vindt het leuk om boekjes te lezen en met je te spelen, maar kan zichzelf ook prima vermaken.

Begin februari kreeg ik zelf eindelijk weer wat energie. Het ziekenhuisavontuur met Max had er in gehakt en ik moest er echt even van bijkomen. Gelukkig voelde ik me in februari echt een stuk beter en waren er weer mooie dingen om naar uit te kijken. Zo gingen we begin februari ook de koopovereenkomst tekenen bij de notaris en hebben we een prachtige keuken uitgezocht voor ons nieuwe huis.. met Quooker, mijn absolute must voor de keuken. Oh, ik kan niet wachten!
Ons appartement is dus verkocht en op 1 mei is de overdracht bij de notaris. Er moest dus gezocht worden naar een tijdelijke woning, aangezien ons huis in Rosmalen pas ergens in de zomer wordt opgeleverd. Dat gaf mij nog wel wat stress, maar ook dit kwam goed. Super goed zelfs. Via een hele fijne collega van Jeroen zijn we in Schiedam terecht gekomen in een groot gestoffeerd jaren '30 huis met drie verdiepingen en een tuin. Ruimte!

De maand maart vloog echt om. Ik heb die maand heel veel gewerkt bij de Marinierskapel. Veel repetities, concerten en een CD-opname met heel veel marsen. Ook de komende tijd tot ergens in juni speel ik daar nog veel projecten mee. Heel erg leuk om een tijdje intensief deel uit te maken van dit prachtige orkest!

Begin april was het iets rustiger en daarom hebben we besloten om in het Paasweekend al te verhuizen naar Schiedam. We kregen veel hulp van vrienden en het was dus snel geregeld. We hebben nu nog tijd om zonder gestress de laatste spullen daar op te halen en nog een mooie schoonmaak te doen voor 1 mei.
Het is fijn hier in Schiedam, maar we kijken natuurlijk wel onwijs uit naar de oplevering van onze woning in Rosmalen. Zouden we de sleutel al voor de bouwvak krijgen?
Op 22 april is er een kijkersdag op de bouwplaats. Het schijnt dat de keukenboer de keuken al heeft ingemeten, dus wij zijn zeer benieuwd hoe ver ze zijn in ons huis.

De komende tijd ga ik weer eens wat trouwer een blogje plaatsen, want ik vind dat eigenlijk heel leuk om te doen.

Toch een operatie....

In mijn blog van 29 juli 2014 schreef ik over Max en zijn hydronefrose. We hoopten toen dat het probleem met zijn nier door de groei zou verdwijnen, maar helaas hoorden we eind november dat Max toch onder het mes moest. Zijn nier was verder gegroeid en de kinderuroloog wilde geen risico nemen door ons nu weer een paar maanden naar huis te sturen.
Vorige week, 14 januari, is Max geopereerd in het Sophia Kinderziekenhuis in Rotterdam.
Ik vond het een hele toestand. Het is niet niks om je kindje achter te laten in de operatiekamer en de glazige blik te zien na de narcose. Max zat na de operatie aan vier slangen vast en daar was ik behoorlijk van geschrokken. Ik had me niet gerealiseerd dat dat allemaal nodig was.
Via het infuus kreeg Max vocht en morfine, verder had hij een katheter en een nier-drain. Hierdoor was goed bij te houden welk vocht uit welke nier kwam en kon de vochtbalans ook goed worden gecontroleerd.
Momenteel is Max ontzettend druk. Hij kruipt wild in het rond, probeert te gaan staan, draait alle kanten op... Niet handig als je aan vier slangen vast zit. De eerste dag was hij nog te suf van de morfine, maar de tweede dag waren we eigenlijk de hele dag bezig met Max uit de knoop halen.
Wat een opluchting dat hij vanaf vrijdag weer een stuk mobieler werd. Zijn katheter mocht eruit, aan de nierdrain werd een klein zakje bevestigd dat in zijn broek kon (in plaats van aan het bed vast) en zijn infuus werd losgekoppeld. Zowel Max als wij leefden hier helemaal door op.
Toen het ook nog wat rustiger werd op de 4-persoons zaal kon ons geluk niet op. Uiteraard is het ziekenhuis geen hotel, maar ik vond het behoorlijk heftig om een week op een zaal te liggen met allemaal andere kindjes en hun ouders. Een ouder mocht blijven slapen dus dat wisselden Jeroen en ik af. In de afgelopen week hebben we zeven of acht kamergenoten gehad met hun bijbehorende ouders. Je kan je dus voorstellen dat we ontzettend naar thuis verlangden, hoe lief de verplegers in het ziekenhuis ook waren!
Op maandag werd er blauwe vloeistof in Max z'n nier gespoten en die vloeistof moest binnen zes uur in zijn luier te zien zijn. Dat heeft Max glansrijk gehaald. Het was nog wat gedoe met een lekke slang en overal blauwe vlekken, maar de test was geslaagd en daar ging het om.
Dinsdagochtend mochten we weer naar huis. Max houdt niet op met kruipen, lachen en spelen. Hij vindt het heerlijk om weer thuis te zijn en lijkt nergens pijn te hebben. Dat is echt heel erg fijn om te zien!
Wel is zijn ritme nog wat ontregeld en had hij laatst een ontzettende nachtmerrie. Kennelijk moet er in dat koppie toch nog een boel verwerkt worden.
Als ik nu terugdenk aan de dag na de operatie schieten de tranen me bijna in de ogen. Wat een nare dag was dat. Max kon geen kant op door al die slangen en zakken en was uiteraard nog helemaal niet zichzelf. Uitgerekend die dag kwamen er twee nieuwe patiënten bij op de kamer, twee broertjes. Die waren echt gigantisch druk (tot de operatie, maar die was pas in de middag) en de ouders hielden er zeg maar heel andere normen en waarden op na... De verpleging liep af en aan en met het vooruitzicht dat we nog tot dinsdag in het ziekenhuis moesten blijven werd ik helemaal gek.
Gelukkig ging het vanaf vrijdag ineens een stuk beter en werden we weer mobiel. Inmiddels zijn we alweer wat dagen thuis en daar geniet ik elke dag van!
Over een week of acht gaan we weer terug naar het ziekenhuis voor controle. Spannend!
Hopelijk is alles in orde en hoeven we dit niet nog eens mee te maken.

Shoplog: Nieuwe kleding voor Max!

Het was vandaag prachtig weer en ik wilde er graag even uit met Max (Jeroen was niet thuis).
Ik besloot met Max in de Bondolino de trein te pakken naar het centrum van Rotterdam.
Max heeft nu (bijna) maat 68 en kon nog wel wat kleren gebruiken, waaronder een winterjas.
Ik ben bij een paar winkels naar binnen geweest: V&D, ZARA, H&M en HEMA.
Ik zie met name op de blog van Shirley (van Mommytobe.nl) altijd heel veel leuke kleding voorbij komen van de ZARA. Toch vis ik altijd achter het net. Meestal zie ik wel leuke dingen, maar niet in Max z'n maat. De enkele winterjas die er nog hing was wel erg dik en de capuchon was niet afneembaar. Bij de H&M heb ik eigenlijk überhaupt geen fatsoenlijke jas gezien voor een baby en bij de V&D was ik ook niet echt onder de indruk. M'n laatste troef was de HEMA, online had ik al wat leuke items gezien. Kwalitatief altijd mooi en degelijk en hiermee komt Max weer stoer voor de dag, kijk maar mee!

Winterjas HEMA, voering van fleece
€24,95, maar nu in de aanbieding: €15,-

Chino-broek, voering van jersey, HEMA
€12,95 

Zelfde broek, maar nu de achterkant

Vestje met rits, HEMA
€9,95

Wanten voor bij de winterjas van Max, HEMA
€4,95

Ik ben helemaal weg van de wanten en kan dus niet wachten tot het echt koud wordt en Max ze gaat dragen :-)

De winterjas was echt goedkoop door de aanbieding en aangezien ik geen idee heb hoe lang Max in maat 68 past vind ik dat wel prima. Misschien moet er in januari wel weer een andere jas komen.

Verder had ik nog een mazzeltje zie ik nu. Eenmaal bij de kassa bleek aan de chino broek geen prijskaartje te zitten. Dit had ik niet opgemerkt en volgens mij was dit ook de laatste in maat 68. Het was super druk, en een andere medewerkster ging dus heen en weer om te kijken naar de prijs en zei dat de broek €7,95 kostte. Het leek me al wat goedkoop, maar zij had het nagekeken dus ging ik ervan uit dat de prijs wel correct was. Nu zie ik dus dat de broek eigenlijk €5,- duurder was... vind ik niet zo erg!

Het was heerlijk om even met Max door de stad te lopen en om te zien hoe hij daar ook van kan genieten. Vanuit de Bondolino kan hij alles en iedereen bekijken en weet hij een hoop mensen te charmeren. Ik ben blij met mijn aankopen voor hem. Voor mezelf zag ik ook leuke dingen, maar daar ga ik binnenkort een keer lekker alleen voor de stad in!

Melk Missie

Vandaag zag ik op Facebook een berichtje voorbij komen van fluitcollega en blogster Petra. Zij is kort geleden bevallen van een dochtertje en wilde een voorraadje poedermelk aanleggen (bijv. Nutrilon, Hero etc.) Veel winkels verkopen maar één pak per persoon... als ze de melk al op voorraad hebben.

Tot een week geleden gaven we Max Nutrilon 1. We waren begonnen met Standaard, maar Max heeft behoorlijk veel last gehad van buikkrampen en daarom zijn we overgestapt naar de Omneo Comfort variant. Eigenlijk kwam dat wel goed uit, want die was namelijk wel bijna altijd te verkrijgen terwijl de Standaard vaak op was! Dat er minder poeder in een bus zit en je drie euro meer kwijt bent per pak dat namen we maar op de koop toe. Alles voor een blije baby :-)

Inmiddels is Max een half jaar en dus krijgt hij nu opvolgmelk. De krampen zijn wel verdwenen, dus zijn we overgestapt op Nutrilon 2 Standaard. De eerste bus (die nu bijna leeg is) was moeilijk te krijgen. Ik greep mis bij de Etos in Rotterdam Centrum en bij de Albert Heijn onder de Markthal hadden ze gelukkig nog een pak. Ik moest er wel weer opnieuw voor in de rij staan bij de Servicebalie, want ze liggen dus niet eens meer in de normale schappen.
Het ziet er echt heel armoedig uit, al die lege schappen waar normaal gewoon voldoende bussen poedermelk horen te staan...

Toen ik gisteren in het winkelcentrum Keizerswaard (bij ons in de buurt) was greep ik helaas 2 x mis!
Bij de Albert Heijn hing er een briefje bij de melkschappen dat je een medewerker moest vragen naar de melk. Nou, de man die ik aansprak reageerde behoorlijk geïrriteerd: 'Dat ligt helemaal achter in het magazijn!'. Daar kan ik me wat bij voorstellen als iedereen die poedermelk nodig heeft daar een medewerker voor moet aanspreken, maarja, ik kan er ook niets aan doen dat ik dat nu eenmaal nodig heb voor mijn kind.
Drie minuten later kwam hij terug, zonder melk.... Alles was op!
Gelukkig zit er tegenover de Albert Heijn natuurlijk altijd een Etos. Ook daar moest een mevrouw het magazijn in. Helaas, ook hier was de melk op.
Ik was het wachten inmiddels spuugzat en had geen tijd meer om nog bij andere winkels te kijken.
Vandaag waren Jeroen en ik ook de hele dag druk, dus ga ik morgen mijn Melk Missie hopelijk alsnog tot een goed einde brengen! Ik ga het maar eens bij de C1000 en het Kruidvat in de buurt proberen.
Ik weet dat Nutrilon ook online bestelbaar is, maar kom op, het is toch te gek voor woorden dat je bij het doen van je weekboodschappen steeds mis grijpt?!

Ik hoop dat er beter wordt geanticipeerd op deze schaarste, maar ik vrees dat Melk een Missie blijft!

Judith de Piekeraar

De R zit alweer een tijdje in de maand en de dagen worden korter. Hoewel ik in januari geboren ben en de winter ontzettend kan waarderen heb ik het in november en februari toch het 'zwaarst'. De zomer ligt alweer een tijdje achter ons en pas vanaf 6 december komen de kersthits weer op Skyradio, mijn favoriete radiostation in de decembermaand.
In november heb ik meer moeite om mijn bed uit te komen (ik moet nu meestal wel, want Max heeft hier natuurlijk geen last van!) en het huis kan wel weer eens een grote schoonmaak gebruiken.
Ik moet mezelf gewoon een extra schop onder m'n kont geven en dan komt het wel weer goed.

Als op het werk alles gesmeerd loopt dan werkt dat natuurlijk heel positief en ben ik daar thuis ook helemaal los van. Aangezien geen enkele werkdag hetzelfde is, zijn er natuurlijk ook genoeg dagen waarop dingen anders lopen dan hoe ik het voor ogen heb. Soms is dat alsnog heel leuk, maar soms merk ik dat ik mijn werk moeilijk los kan laten als ik eenmaal thuis op de bank zit. Ik pieker over van alles. Wat had ik beter kunnen doen? Waarom reageert dat kind zo boos? Is daar thuis iets aan de hand? Word ik hier wel serieus genomen als muziekdocent?
Misschien moet ik maar accepteren dat bepaalde dingen nou eenmaal zijn zoals ze zijn en ik in een uurtje voor de klas geen wereldwonderen kan verrichten. Ik doe mijn best, ga gesprekken aan en moet maar gewoon voor ogen houden dat ik aan de leerlingen wil overdragen dat muziek maken plezier is. Wie weet denken de kinderen hier later nog weleens aan terug!

Ik ben een ontzettende piekeraar en die 'vibe' moet ik soms doorbreken.
Daarom gewoon drie dingen waar ik blij van werd vandaag en die mij weer energie geven voor de rest van de week:

-Zojuist heb ik een BladCadeau die ik al tijdens mijn zwangerschap had gekregen omgezet in 3 x het tijdschrift Delicious. Ik kijk nu al uit naar het Kerstnummer!

-Jeroen voelt precies aan wat ik nodig heb en zette mij toen ik uit mijn werk kwam met thee en chocola op de bank terwijl hij ging koken!

-Er staat een fantastisch filmpje op youtube van de plek waar wij volgend jaar gaan wonen. Gefilmd met een drone. IK KAN NIET WACHTEN!

Een half jaar moeder!

Terwijl Max zich al rollend en schuivend door de woonkamer verplaatst, geniet ik in mijn joggingbroek van deze vrije avond en mijn zoon.
Het was nog perfecter geweest als Jeroen ook thuis was, maar op maandagavond moet hij altijd werken.

Eind september heb ik voor het laatst geblogd, het wekelijks delen van recepten heb ik niet volgehouden.... maar ik ga binnenkort zeker weer een poging wagen!

Vandaag vind ik het leuk om even stil te staan bij Max die morgen precies een half jaar oud is en te vertellen wat mij verder bezig houdt.
Wat zijn deze zes maanden bizar snel voorbij gegaan...
Zijn gewicht is meer dan verdubbeld, hij is bijna 20 cm gegroeid en hij lacht de hele dag.
Zijn eerste tandjes komen eraan en daar heeft hij weleens last van, maar verder is hij eigenlijk altijd vrolijk. Slapen gaat goed, zo af en toe wordt Max weleens wakker 's nachts, maar meestal is hij heel snel weer rustig. En als hij bijvoorbeeld om 6 uur wakker is en onze wekker pas om 7.15u gaat dan leggen we hem gezellig tussen ons in.

Max - net geboren!

Max - bijna een half jaar (foto: Jos Geevers)

Over twee weken gaan we weer naar het Sophia Kinderziekenhuis voor een controle van zijn nieren. Dat is toch elke keer weer spannend. Zoveel maanden als nu hebben er nog niet tussen gezeten. Ik hou me er maar aan vast dat Max zich goed voelt, want anders was hij niet zo vrolijk geweest.

Vrijwel elke dag word ik wakker met een heel gelukkig gevoel. Ik ben blij met mijn leven, de kansen die ik krijg, mijn familie, vrienden en de mensen waarmee ik werk.

In de herfstvakantie heb ik met het J.O.N.G.ensemble een CD opgenomen, deze komt op 1 januari uit. Wij spelen die dag om 15.30u een nieuwjaarsconcert in de Philharmonie in Haarlem (bekend van het TV-programma Maestro) en lanceren naast de CD ook een nieuwe naam, website en huisstijl. Super leuk!

Momenteel ben ik me aan het verdiepen in lesgeven aan jonge kinderen. Kinderen uit de kleuterklas, maar ook nog jongere kinderen. Ik vind het leuk om hiermee bezig te zijn, ideeën op te doen en uit te werken. Het lijkt me super om naast het fluitles geven ook te zingen met kleuters op verschillende scholen. Dit kan voor bestaande organisaties, maar ik weet zeker dat ik zelf ook heel veel kan opzetten.

Het ziet er nu trouwens naar uit dat Jeroen, Max en ik vanaf augustus/september 2015 in Rosmalen gaan wonen. We willen graag weg uit de stad naar een fijne gezinswoning in een mooie nieuwbouwwijk, maar wel in het bijzijn van een grote stad, Den Bosch in dit geval.
Hoewel ik veel werk in omgeving Rotterdam, hou ik natuurlijk ook mijn oren en ogen open voor werk als fluitdocente in Brabant (omgeving Den Bosch). Tips zijn altijd welkom!

Donderdag gaan we naar de makelaar.... zal het allemaal nog lukken voor de kerst? Ik vind het super spannend en hoop dat ook deze droom van ons in vervulling mag gaan.
De tijdschriftenbon die ik hier nog heb liggen zet ik maar om in een paar VT-wonen-nummers, want inspiratie opdoen voor een heel nieuw huis is natuurlijk super leuk!

Drie dagen vrij!

Vanaf vandaag heb ik maar liefst drie dagen helemaal vrij... en ik moet zeggen: daar was ik ontzettend aan toe na deze eerste vier werkweken na mijn zwangerschapsverlof!
Hieronder zet ik op een rijtje wat mij heeft bezig gehouden in september en van welke kleine maar o zo fijne dingen ik deze dagen geniet.

Het waren vier waanzinnig leuke en drukke weken. Ik geef dwarsfluitles bij Harmonievereniging Barendrecht en het MOC Spijkenisse. Ook geef ik les op basisscholen voor een waanzinnig mooi project van de SKVR (Ieder Kind Een Instrument) en geef ik sinds dit jaar ook les op een basisschool in Leidschendam voor TRIAS. Daarnaast speel ik in het J.O.N.G.ensemble, waar ik ook de productie voor doe en ik ben fluitiste van fluit-gitaar-duo Duo Dwars.
Al deze activiteiten zijn weer begonnen sinds 1 september en bij de start van een schooljaar is het altijd extra druk door vergaderingen en repetities. Ook speelde ik in de afgelopen maand twee weken mee met de Marinierskapel. Daar schreef ik al eerder over.
Max is elke week minimaal een dag naar zijn gastouder geweest en hij vindt het daar geweldig!

Gisteren speelde ik met het J.O.N.G.ensemble in het Vondelpark ter gelegenheid van de lancering van de nieuwe cd van Aangenaam Klassiek. Het was hartstikke leuk, maar ik was daarna helemaal uitgeschakeld. 's Ochtends vroeg moest ik met Max naar het consultatiebureau voor zijn inentingen, vervolgens bracht ik Max naar mijn ouders in Moordrecht en bracht mijn vader me vervolgens naar Station Gouda om vanaf daar met het Openbaar Vervoer door te reizen naar Amsterdam. Aangezien ik in het centrum moest zijn leek me dat wel zo verstandig.

Toen ik thuis kwam lag Max lekker in zijn bedje en hadden mijn ouders een topdag gehad met hem. Gelukkig kon ik ook nog met Max knuffelen toen hij weer wakker werd. Wennen hoor, na maanden onbeperkte knuffeltijd heb ik nu een hoop in te halen.
Ook dronk ik nog een lekker wijntje met mijn ouders. We maakten het niet te laat, want mijn moeder moest vanochtend al om 5.45u op Schiphol zijn en mijn vader moest haar brengen :-)
Mijn moeder is ambtenaar van de burgerlijke stand (BABS) en vliegt heel Europa door om mensen te trouwen. Ze heeft een super originele website waar je alle informatie over haar kan vinden: www.jaikwilria.nl. In de afgelopen maanden vloog ze meerdere malen naar Ibiza en het Gardameer, maar ook naar Puglia, Girona en andere mooie bestemmingen. Ook voor huwelijken in Nederland ben je bij haar aan het goede adres; ze maakt zich er nooit makkelijk vanaf, maar plant altijd een uitgebreide afspraak met een bruidspaar in. Zo komt zij veel over het bruidspaar te weten wat zij vervolgens kan gebruiken voor een prachtige en persoonlijke speech.
Vanochtend vloog ze dus al vroeg naar het Gardameer en ik hoop dat ze het daar heerlijk heeft en het een mooie dag wordt morgen!

Vandaag ging ik eindelijk weer eens naar de kapper. Dit was heel hard nodig, aangezien de laatste keer nog een paar weken voor de bevalling was. Mijn fijne TIGI shampoo was inmiddels ook alweer een tijdje op, dus die kocht ik daar direct.

Ook liep ik binnen bij Kempkes Optiek i.v.m. nieuwe lenzen en moest ik naar Babypark Gouda om het onderstel van onze Joolz kinderwagen om te ruilen. Ook moest ik maar liefst vier cadeautjes kopen voor verjaardagen waar ik morgen naar toe ga.
Handig dus, dat Max lekker in Moordrecht kon blijven terwijl ik door Gouda liep.

In Gouda kocht ik een heerlijk stuk Brie de Meaux en een hele fijne witte wijn. Dit gaan mijn vader en ik straks opeten- en drinken :-)
Bij de WE paste ik een leuke blouse met gouden knoopjes, maar die was me net iets te klein. Zojuist startte ik de computer op om hem online te bestellen, maar helaas, ik vermoed dat de blouse ook in de webshop is uitverkocht. Jammer!
Wat betreft kleding ben ik echt een beetje zoekende. Ik draag graag spijkerbroeken, een shirtje en een vestje, maar vind dit soms wat saai. Ik heb hoognodig wat anders nodig, maar weet niet zo goed wat. Misschien dat dat nog met mijn zwangerschapshormonen te maken heeft? Ook moet ik dit najaar echt eens fatsoenlijke laarsjes kopen, maar met maat 41 en hele smalle enkels en kuiten is dat een ontzettende uitdaging... Ik hou mijn ogen en oren open en tips zijn welkom!

Mijn man heb ik deze week amper gezien. Hij speelt mee met de Nationale Taptoe in Ahoy en brengt daar dus heel wat uren door op een dag. Vanavond kan hij met een collega meerijden naar Moordrecht en slaapt hij dus gezellig hier. Morgenochtend kunnen we, als Max een beetje meeleeft, uitslapen en gaan we lekker ontbijten samen met mijn vader.

Hebben jullie leuke weekendplannen of moet er gewerkt worden? Ik ben benieuwd!